၆။ တောင်ပေါ်ဒေသနာ

မင်္ဂလာတရားတော်များ (ရှင်မဿဲ ၅:၃-၁၂)

ဆားနှင့်အလင်း (ရှင်မဿဲ ၅:၁၃-၁၆)

ပညတ်တော် (ရှင်မဿဲ ၅:၁၇-၂၀)

အမျက်ဒေါသ (ရှင်မဿဲ ၅:၂၁-၂၆)

လိင်မှုကိစ္စဖောက်ပြန်ခြင်း (ရှင်မဿဲ ၅:၂၇-၃၀)

ကွာရှင်းခြင်း (ရှင်မဿဲ ၅:၃၁-၃၂)

ကျိန်ဆိုခြင်း (ရှင်မဿဲ ၅:၃၃-၃၇)

မျက်လုံးတစ်လုံးအတွက် မျက်လုံးတစ်လုံး (ရှင်မဿဲ ၅:၃၈-၄၂)

ရန်သူကိုချစ်ပါ (ရှင်မဿဲ ၅:၄၃-၄၈)

ပေးကမ်းခြင်းနှင့်ပတ်သက်သည့် လမ်းညွှန်ချက် (ရှင်မဿဲ ၆:၁-၄)

ဆုတောင်းခြင်း (ရှင်မဿဲ ၆:၅-၈)

၇။ သခင်ယေရှု၏ ပုံဥပမာများ

မျိုးစေ့ကြဲသူ ပုံဥပမာ (ရှင်မဿဲ ၁၃:၁-၉)

တောပင်များ ပုံဥပမာ (ရှင်မဿဲ ၁၂:၂၄-၃၀)

မုန်ညင်းစေ့ ပုံဥပမာ (ရှင်မဿဲ ၁၃:၃၁-၃၂)

တဆေး ပုံဥပမာ (ရှင်မဿဲ ၁၃:၃၃)

တောပင်များ ပုံဥပမာကို ရှင်းပြထားခြင်း (ရှင်မဿဲ ၁၃:၃၆-၄၃)

ဘဏ္ဍာနှင့်သက်ဆိုင်သော ပုံဥပမာ (ရှင်မဿဲ ၁၃:၄၄)

ပုလဲ ပုံဥပမာ (ရှင်မဿဲ ၁၃:၄၅-၄၆)

ပိုက်ကွန် ပုံဥပမာ (ရှင်မဿဲ ၁၃:၄၇-၅၀)

၈။ ပညတ်ချက်များ

ရှင်မဿဲ ၂၂:၃၇-၃၉ ယေရှုက၊ သင်၏ဘုရားသခင် ထာဝရဘုရားကို စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ဉာဏ်ရှိသမျှနှင့် ချစ်လော့၊ ဟူသော ပညတ်သည် ပဌမပညတ်ဖြစ်၏။ ကြီးမြတ်သော ပညတ်လည်းဖြစ်၏။ ထိုမှတပါး ကိုယ်နှင့်စပ်ဆိုင်သောသူကို ကိုယ်နှင့်အမျှ ချစ်လော့ဟူသော ဒုတိယပညတ်သည် ပဌမ ပညတ်နှင့် သဘောတူ၏။

“တောင်ပေါ်ဒေသနာ”၏ အမျိုးမျိုးသော အစိတ်အပိုင်း တစ်ခုစီကို အရင်ကြည့်ကြစို့။ ဤအမျိုးမျိုးသော အစိတ်အပိုင်းများက မည်သည့်အရာကို ထည့်သွင်း ဖော်ပြပါသနည်း။ ဤအမျိုးမျိုးသော အစိတ်အပိုင်းများ၏ ပါဝင်သည့်အကြောင်းအရာများမှာ သာ၍ တိုးမြှင့်ထားသည်၊ သာ၍ ခိုင်မာသကဲ့သို့၊ ပညတ်တော်ခေတ်၏ စည်းမျဉ်းများထက် လူတို့၏ ဘဝများနှင့် သာ၍ နီးစပ်သည်ဟု သေချာပေါက် ဆိုနိုင်သည်။ ခေတ်သစ်စကားနှင့်ပြောရလျှင် ဤအရာများသည် လူတို့၏ တကယ့် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်မှုများနှင့် သာ၍ ဆီလျော်ပေသည်။

အောက်ပါ တိကျသော အကြောင်းအရာတို့ကို ဖတ်ကြစို့- မင်္ဂလာတရားတော်တို့ကို သင်မည်ကဲ့သို့နားလည်သင့်သနည်း။ ပညတ်တော်နှင့်ပတ်သက်၍ မည်သည့်အရာကို သင် သိသင့်သနည်း။ အမျက်ဒေါသကို မည်သို့အဓိပ္ပာယ် ဖွင့်သင့်သနည်း။ လိင်မှုကိစ္စဖောက်ပြန်သူများကို မည်သို့ ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းသင့်သနည်း။ ကွာရှင်းမှုနှင့် ပတ်သက်၍ မည်သို့ ပြောဆိုသင့်ပြီး ယင်းနှင့်ပတ်သက်၍ မည်သည့် စည်းမျဉ်းများရှိသနည်း။ မည်သူသည် ကွာရှင်း၍ရပြီး မည်သူသည် ကွာရှင်း၍မရသနည်း။ ကျိန်ဆိုခြင်း၊ မျက်လုံးတစ်လုံးအတွက် မျက်လုံးတစ်လုံး၊ ရန်သူကိုချစ်လော့၊ ပေးကမ်းရက်ရောခြင်းအကြောင်းရော မည်သို့နည်း။ စသဖြင့် ဖြစ်သည်။ ဤအရာအားလုံးသည် ဘုရားသခင်၌ လူသားမျိုးနွယ်၏ ယုံကြည်မှုနှင့်သက်ဆိုင်သည့် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်မှုနှင့် ဘုရားနောက်လိုက်ခြင်းနှင့် သက်ဆိုင်သည့် သွင်ပြင်လက္ခဏာတိုင်းနှင့် ဆက်နွှယ်သည်။ ဤလက်တွေ့လုပ်ဆောင်မှုများထဲမှ အချို့သည် လူတို့၏ လက်ရှိလိုအပ်သည့်အရာထက် သာ၍မလေးနက်သော်လည်း၊ ယနေ့အထိ အပ်စပ်မှုရှိသေးပေသည်- ယင်းတို့သည် ဘုရားသခင်၌ လူတို့၏ ယုံကြည်မှုတွင် ၎င်းတို့ကြုံတွေ့ရသည့် အတော်အတန် အခြေခံကျသော သမ္မာတရားများဖြစ်၏။ သခင်ယေရှုက အမှုအစပြုသည့်အချိန်မှစ၍၊ သူသည် လူသား၏ အသက်စိတ်သဘောထားအပေါ် အမှုပြုရန် စတင်နှင့် နေခဲ့သော်လည်း၊ သူ၏ အမှုနှင့်ဆိုင်သည့် ဤသွင်ပြင်လက္ခဏာများမှာ ပညတ်တော်တို့၏ အခြေခံအုတ်မြစ်ပေါ်တွင် အခြေခံထားသည်။ ဤအကြောင်းအရာများနှင့်ပတ်သက်သည့် စည်းမျဉ်းများနှင့် စကားပြောဆိုသည့်နည်းလမ်းတို့သည် သမ္မာတရားနှင့် ပတ်သက်မှု တစ်ခုတစ်‌လေရှိပါသလော။ အမှန်ရှိပေ၏။ ယခင်က စည်းမျဉ်းများနှင့် အခြေခံသဘောတရားများအပြင် ကျေးဇူးတော်ခေတ်က ဤဒေသနာများသည် ဘုရားသခင်၏ စိတ်သဘောထား၊ သူ၏အရာအားလုံးနှင့်ဖြစ်ခြင်းတို့နှင့် သမ္မာတရားနှင့်လည်း အမှန် ဆက်နွှယ်ပေသည်။ ဘုရားသခင်က မည်သည့်အရာကို ဖော်ပြသည်ဖြစ်စေ၊ မည်သည့် ဖော်ပြမှုပုံစံ သို့မဟုတ် ဘာသာစကားကို အသုံးပြုသည်ဖြစ်စေ၊ သူ ဖော်ပြသော အရာအားလုံးသည် သူ၏ စိတ်သဘောထားနှင့် သူ၏ အရာအားလုံးနှင့်ဖြစ်ခြင်းတို့နှင့် သက်ဆိုင်သည့် အခြေခံသဘောတရားထဲတွင် ၎င်းတို့၏ အခြေခံအုတ်မြစ်၊ မူလဇာစ်မြစ်နှင့် စမှတ်တို့ ရှိကြလေသည်။ ဤသည်မှာ လုံးဝ မှန်ကန်ပေသည်။ ထို့ကြောင့် ယခု သူပြောသော ဤအရာများသည် အနည်းငယ် မလေးနက်ဟု ထင်ရသော်လည်း၊ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်ကို ဖြည့်ဆည်းရန်နှင့် ၎င်းတို့၏ အသက်စိတ်သဘောထား၌ ပြောင်းလဲမှုတစ်ခု ရရှိရန်အလို့ငှာ ကျေးဇူးတော်ခေတ်၌ရှိသော လူတို့အတွက် မရှိမဖြစ်သော အရာများဖြစ်သောကြောင့် သမ္မာတရားမဟုတ်ဟု သင်မပြောနိုင်သေးပေ။ ဤဒေသနာများ ထဲမှ တစ်ခုတစ်လေသည် သမ္မာတရားနှင့် ကိုက်ညီခြင်းမရှိဟု သင်ပြောနိုင်သလော။ မပြောနိုင်ပေ။ ၎င်းတို့သည် လူသားမျိုးနွယ်နှင့်သက်ဆိုင်သည့် ဘုရားသခင်၏ သတ်မှတ်ချက်များဖြစ်သောကြောင့် ထိုဒေသနာတစ်ခုစီတိုင်းက သမ္မာတရားဖြစ်၏။ ထိုဒေသနာများသည် တစ်ဦးတစ်ယောက်အား မိမိကိုယ်ကိုယ် မည်သို့ ပြုမူနေထိုင်ရမည်ကို ပြသသည့် ဘုရားသခင်ပေးသော အခြေခံသဘောတရားများနှင့် နယ်ပယ်တစ်ခု ဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်၏ စိတ်သဘောထားကို ကိုယ်စားပြုလေသည်။ သို့သော်လည်း ထိုအချိန်က အသက်တာ၌ ၎င်းတို့၏ကြီးထွားမှု အဆင့်အပေါ် အခြေခံ၍ ဤအရာများသည် ၎င်းတို့ လက်ခံနိုင်ကာ သဘောပေါက်နိုင်သည့်အရာများသာ ဖြစ်သည်။ လူသားမျိုးနွယ်၏အပြစ်သည် ဖြေရှင်းမခံခဲ့ရသေးသောကြောင့်၊ ဤအရာများသာ သခင်ယေရှု ထုတ်ပြန်နိုင်ခဲ့သည့် နှုတ်ကပတ်တော်များ ဖြစ်ပြီး၊ ထိုအချိန်က လူတို့ကို ၎င်းတို့ မည်သို့ပြုမူသင့်သည်၊ မည်သည့်အရာကို ၎င်းတို့ လုပ်ဆောင်သင့်သည်၊ အမှုအရာများကို မည်သည့် အခြေခံသဘောတရားများနှင့် နယ်ပယ်အတွင်း ၎င်းတို့ လုပ်ဆောင်သင့်သည်ဆိုသည်နှင့် ဘုရားသခင်ကို ၎င်းတို့ မည်သို့ ယုံကြည်သင့်ပြီး သူ၏ သတ်မှတ်ချက်များကို မည်သို့ ပြည့်မီသင့်သည်ဆိုသည်တို့ကို ပြောပြရန် ဤနယ်ပယ်မျိုး အတွင်း၌ရှိသော ရိုးရှင်းသည့် သွန်သင်မှုတို့ကိုသာ သူ အသုံးပြုနိုင်ခဲ့လေသည်။ ဤအရာအားလုံးကို ထိုအချိန်က လူသားမျိုးနွယ်၏ ဝိညာဉ်ရင့်ကျက်မှုအပေါ် အခြေခံ၍ ချမှတ်ထားပေသည်။ ပညတ်တော်အောက်တွင် အသက်ရှင် နေကြသော လူတို့အတွက် ဤသွန်သင်မှုတို့ကို လက်ခံရန် မလွယ်ကူခဲ့ပေ၊ ထို့ကြောင့် သခင်ယေရှု သွန်သင်ခဲ့သော အရာသည် ဤနယ်ပယ်အတွင်း၌သာ ရှိခဲ့ရပေသည်။

ဆက်လက်၍၊ “သခင်ယေရှု၏ ပုံဥပမာများ” ၏ အမျိုးမျိုးသော ပါဝင်သည့်အကြောင်းအရာများကို တစ်ချက် ကြည့်ကြစို့။

ပထမတစ်ခုသည် မျိုးစေ့ကြဲသူ ပုံဥပမာဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ အလွန်စိတ်ဝင်စားဖွယ်ကောင်းသော ပုံဥပမာတစ်ခု ဖြစ်သည်။ မျိုးစေ့များကြဲခြင်းသည် လူတို့၏ဘဝများတွင် ပြုလုပ်နေကျ အဖြစ်အပျက်ဖြစ်သည်။ ဒုတိယမှာ တောပင်များ ပုံဥပမာဖြစ်သည်။ တောပင်များက မည်သည့်အရာများ ဖြစ်သည်ကို ကောက်ပဲသီးနှံများ စိုက်ပျိုးသောသူ ဘယ်သူမဆိုနှင့် လူကြီးသူမများက သေချာပေါက် သိကြပါလိမ့်မည်။ တတိယမှာ မုန်ညင်းစေ့ ပုံဥပမာဖြစ်သည်။ မုန်ညင်းက မည်သည့်အရာဖြစ်သည်ကို သင်တို့အားလုံး သိသည်မဟုတ်လော။ သင်တို့ မသိပါက၊ သမ္မာကျမ်း၌ တစ်ချက်ကြည့်နိုင်သည်။ စတုတ္ထပုံဥပမာမှာ တဆေး ပုံဥပမာဖြစ်သည်။ ယခုတွင် လူအများစုက တဆေးဆိုသည်မှာ အချဉ်ဖောက်ခြင်းအတွက် အသုံးပြုပြီး ယင်းမှာ လူတို့က ၎င်းတို့၏နေ့စဉ်ဘဝများတွင် အသုံးပြုသောအရာ ဖြစ်သည်ကို သိကြပေသည်။ ခြောက်ခုမြောက်ဖြစ်သည့် ဘဏ္ဍာ ပုံဥပမာ၊ ခုနှစ်ခုမြောက်ဖြစ်သော ပုလဲ ပုံဥပမာ၊ ရှစ်ခုမြောက်ဖြစ်သော ပိုက်ကွန် ပုံဥပမာတို့ အပါအဝင် နောက်ထပ် ပုံဥပမာများ အားလုံးသည် လူတို့၏ တကယ့်ဘဝများမှ ထုတ်နုတ်ကာ အရင်းခံထားခြင်းဖြစ်သည်။ ဤပုံဥပမာများသည် မည်သည့် အခြေအနေမျိုးကို ပုံဖော်သနည်း။ ယင်းမှာ ဘုရားသခင်က လူသားများနှင့် ဆက်သွယ် ပြောဆိုရန်နှင့် ၎င်းတို့ လိုအပ်သည့်အရာဖြင့် ၎င်းတို့ကို ထောက်ပံ့ပေးဖို့ အသက်၏ ဘာသာစကား၊ လူသား ဘာသာစကားကို အသုံးပြုရင်း၊ ပုံမှန်လူတစ်ဦး ဖြစ်လာခြင်းနှင့် လူသားမျိုးနွယ်နှင့်အတူ အသက်ရှင်နေထိုင်ခြင်း အခြေအနေတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်က လူ့ဇာတိခံယူပြီး လူသားမျိုးနွယ်အလယ် အချိန်ကြာမြင့်စွာ အသက်ရှင်ခဲ့ချိန်တွင်၊ လူတို့၏ အမျိုးမျိုးသော ဘဝနေမှုပုံစံများကို ကြုံတွေ့ခံစားကာ မျက်မြင် တွေ့ခဲ့ပြီးသည့်နောက်၊ ဤအတွေ့အကြုံများသည် သူ၏ ဘုရားဘာသာစကားကို လူသားဘာသာစကားသို့ ကူးပြောင်းသည့် သူ၏ သင်ကြားမှု ကုန်ကြမ်းများ ဖြစ်လာခဲ့သည်။ ဟုတ်ပေ၏၊ ဘဝတွင် သူမြင်ခဲ့ပြီး ကြားခဲ့ရသော ဤအရာများသည် လူသား၏လူ့အတွေ့အကြုံကိုလည်း ကြွယ်ဝ စေခဲ့သည်။ သမ္မာတရားအချို့ကို လူတို့အား သူ နားလည်စေလိုခဲ့ချိန်တွင်၊ ဘုရားသခင်၏ အလိုတော် အချို့ကို နားလည်စေလိုခဲ့ချိန်တွင်၊ ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်နှင့် လူသားမျိုးနွယ်နှင့်သက်ဆိုင်သည့် သူ၏ သတ်မှတ်ချက်များ အကြောင်းကို လူတို့အား ပြောပြရန် အထက်ကအရာများနှင့် ဆင်တူသော ပုံဥပမာတို့ကို သူအသုံးပြုနိုင်ခဲ့သည်။ ဤပုံဥပမာများ အားလုံးသည် လူတို့၏ အသက်တာများနှင့် ဆက်နွှယ်နေခဲ့သည်။ လူသား၏ ဘဝများနှင့် မသက်ဆိုင်သော အရာတစ်ခုမျှ မရှိခဲ့ပေ။ သခင်ယေရှုသည် လူသားမျိုးနွယ်နှင့် အတူ အသက်ရှင်ခဲ့ချိန်တွင်၊ လယ်သမားများက ၎င်းတို့၏ လယ်ကွင်းများအား ထိန်းကျောင်းနေသည်ကို သူမြင်ခဲ့ပြီး၊ တောပင်များက မည်သည့်အရာဖြစ်သည်ဆိုသည်နှင့် တဆေးက မည်သည့်အရာ ဖြစ်သည်ဆိုသည်ကို သူသိခဲ့သည်။ လူသားတို့က ဘဏ္ဍာအား ကြိုက်နှစ်သက်သည်ကိုလည်း နားလည်ခဲ့သည်၊ ထို့ကြောင့် ဘဏ္ဍာနှင့် ပုလဲနှစ်ခုလုံးနှင့်ဆိုင်သည့် တင်စားမှုများကို သူ အသုံးပြုခဲ့သည်။ ဘဝတွင်၊ ငါးဖမ်းသမားများက ၎င်းတို့၏ ပိုက်ကွန်များ ပစ်နေကြခြင်းကို သူ မကြာခဏ တွေ့ခဲ့ရသည်။ သခင်ယေရှုသည် လူ့ဘဝနှင့်ဆက်နွှယ်သည့် ဤအရာနှင့် အခြားသော လှုပ်ရှားမှုများကို မကြာခဏ မြင်တွေ့ခဲ့ရပြီး၊ ထိုသို့သော ဘဝမျိုးကိုလည်း သူ ကြုံတွေ့ခဲ့ရသည်။ အခြားပုံမှန် လူသားတိုင်းကဲ့သို့ပင်၊ သူသည် လူသားတို့၏ နေ့စဉ် လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်များနှင့် ၎င်းတို့၏ တစ်ရက်သုံးနပ် စားခြင်းကို ကြုံတွေ့ခဲ့ရသည်။ သူသည် သာမန်လူတစ်ဦး၏ ဘဝကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ကြုံတွေ့ခဲ့ရပြီး၊ အခြားသူတို့၏ဘဝများကို စောင့်ကြည့်လေ့လာခဲ့ရသည်။ ဤအရာအားလုံးကို သူ စောင့်ကြည့်လေ့လာပြီး မျက်မြင်ကြုံတွေ့ခဲ့ချိန်တွင်၊ သူတွေးခဲ့သည့်အရာမှာ ကောင်းမွန်သောဘဝကို မည်သို့ ရရှိရမည်၊ သို့မဟုတ် သာ၍ လွတ်လပ်စွာနှင့် သာ၍ သက်သောင့်သက်သာရှိစွာ မည်ကဲ့သို့နေထိုင်နိုင်ရမည် ဆိုသည်တို့ မဟုတ်ခဲ့ပေ။ ယင်းအစား စစ်မှန်သော လူသားဘဝနှင့်သက်ဆိုင်သည့် သူ၏ အတွေ့အကြုံများမှ သခင်ယေရှုက လူတို့၏ဘဝများထဲက အခက်အခဲများကို မြင်ခဲ့သည်။ စာတန်၏ အုပ်စိုးမှုအောက်တွင် အသက်ရှင်နေပြီး၊ စာတန်၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးစေခြင်းအောက် အပြစ်တရားနှင့် ဆိုင်သည့် အသက်တာတစ်ခုကို အသက်ရှင်နေသည့် လူတို့၏ အခက်အခဲ၊ စိတ်ဆင်းရဲခြင်းနှင့် ဝမ်းနည်းခြင်းမှုတို့ကို သူ မြင်ခဲ့သည်။ သူသည် လူသားဘဝကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ကြုံတွေ့နေစဉ်တွင်၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းအလယ် အသက်ရှင် နေခဲ့ကြသည့် လူတို့ မည်မျှ အကူအညီမဲ့နေသည်ကိုလည်း သူ ကြုံတွေ့ခဲ့ရပြီး၊ အပြစ်တရား၌ အသက်ရှင်သောသူ၊ စာတန်နှင့် ဆိုးယုတ်ခြင်းတို့အားဖြင့် ၎င်းတို့ ခံခဲ့ရသော ညှဉ်းဆဲမှုအလယ် ဦးတည်ချက်အားလုံး ပျောက်ဆုံးနေသည့် လူသားများ၏ အလွန်စိတ်ပျက်စရာကောင်းသော အခြေအနေများကို သူ မြင်ကာ တွေ့ကြုံခဲ့ရသည်။ ဤအရာများကို သခင်ယေရှု မြင်ခဲ့ချိန်တွင်၊ ယင်းတို့ကို သူ၏ ဘုရားသဘောသဘာဝဖြင့် မြင်ခဲ့သလော သို့မဟုတ် သူ၏ လူ့သဘာဝဖြင့် မြင်ခဲ့သလော။ သူ၏ လူ့သဘာဝသည် အမှန်တကယ် တည်ရှိခဲ့ပြီး၊ အလွန် အသက်ရှင်ခဲ့သည်။ သူသည် ဤအရာအားလုံးကို ကြုံတွေ့ပြီး မြင်တွေ့နိုင်ခဲ့သည်။ သို့သော် သူသည် ဤအရာအားလုံးကို သူ၏ ဘုရားသဘာဝဖြစ်သည့် သူ၏ အနှစ်သာရဖြင့်လည်း တွေ့မြင်ခဲ့သည်မှာ မှန်ပေ၏။ ယင်းမှာ၊ လူသားတစ်ဦး ဖြစ်ခဲ့သော သခင်ယေရှု၊ ခရစ်တော်ကိုယ်တိုင်က ဤအရာကို မြင်ခဲ့ပြီး၊ သူမြင်ခဲ့သောအရာတိုင်းက လူ့ဇာတိ၌ သူ အသက်ရှင် ခဲ့သည့် ဤအချိန်အတောအတွင်းတွင် သူ ဆောင်ရွက်ခဲ့ပြီး ဖြစ်သည့် အမှု၏ အရေးကြီးမှုနှင့် လိုအပ်မှုကို သူ့အား ခံစားစေခဲ့သည်။ လူ့ဇာတိ၌ သူ ဆောင်ရွက်ဖို့ လိုအပ်သည့် တာဝန်ဝတ္တရားက အလွန်ကြီးမားသည်ကို သူ ကိုယ်တော်တိုင် သိခဲ့ပြီး၊ သူရင်ဆိုင်ရမည့် နာကျင်မှုက မည်မျှ ရက်စက်မည် ဆိုသည်ကို သူသိခဲ့သော်လည်း၊ အပြစ်တရား၌ လူသားမျိုးနွယ် ကူကယ်ရာမဲ့ဖြစ်သည်ကို သူ မြင်ခဲ့ချိန်၊ ၎င်းတို့ဘဝများ၏ စိတ်ဆင်းရဲမှုနှင့် ပညတ်တော်အောက်၌ ၎င်းတို့၏ အားနည်းသော ရုန်းကန်မှုကို သူမြင်ခဲ့ချိန်တွင်၊ ပိုပိုပြီး ဝမ်းနည်းခြင်းကို သူခံစားခဲ့ရပြီး လူသားမျိုးနွယ်ကို အပြစ်တရားမှကယ်တင်ရန် ပိုပိုပြီး ဆန္ဒစောလျက်ရှိသည်။ မည်သည့် အခက်အခဲမျိုးများကို သူ ရင်ဆိုင်ရသည်ဖြစ်စေ၊ သို့မဟုတ် မည်သည့် နာကျင်မှုမျိုးကို သူခံစားရသည်ဖြစ်စေ၊ သူသည် အပြစ်တရား၌ အသက်ရှင်နေသော လူသားမျိုးနွယ်ကို ရွေးနုတ်ရန် တိုး၍ တိုး၍ စိတ်ဆုံးဖြတ်လာသည်။ ဤဖြစ်စဉ် အတောအတွင်းတွင်၊ သခင်ယေရှုသည် သူလုပ်ဆောင်ဖို့ လိုအပ်သည့်အမှုနှင့် သူ့ကို တာဝန်ပေး စေခိုင်းထားသော အရာကို ပို၍ပို၍ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း စတင်နားလည်ခဲ့သည်ဟု သင် ဆိုနိုင်သည်။ လူသားမျိုးနွယ်အားလုံး၏ အပြစ်များကို ဆောင်ယူရန်၊ အပြစ်တွင် ၎င်းတို့ အသက်မရှင်ကြတော့ရန်နှင့် တစ်ချိန်တည်းတွင် လူသားမျိုးနွယ်ကို ကယ်တင်ခြင်းနှင့် ဆိုင်သည့် သူ၏အမှုကို နောက်ထပ် ဆက်လက် လုပ်ဆောင်ခွင့်ပေးရင်း၊ အပြစ်ဖြေရာယဇ်ကြောင့် ဘုရားသခင်က လူသား၏ အပြစ်များကို ခွင့်လွှတ်နိုင်ရန်အလို့ငှာ လူသားမျိုးနွယ်အတွက် အပြစ်ဖြေဖို့- ဖြစ်သည့် သူလက်ခံရမည့် အမှုတော်ကို ပြည့်စုံစေဖို့ သူသည် တိုး၍တိုး၍ စိတ်ထက်သန်လာခဲ့သည်။ သခင်ယေရှု၏ နှလုံးသားထဲ၌ သူသည် လူသားမျိုးနွယ်အတွက် သူ့ကိုယ်သူ ပူဇော်ရန်၊ သူ့ကိုယ်သူ ယဇ်ပူဇော်ရန် လိုလားနေခဲ့သည်ဟု ပြော၍ရသည်။ သူသည် အပြစ်ဖြေရာယဇ်အဖြစ် ပြုမူရန်၊ လက်ဝါးကားတိုင်တွင် သံမှိုရိုက်ခံရရန်လည်း သူ လိုလားနေခဲ့ပြီး၊ ဧကန်အမှန် သူသည် ဤအမှုကို ပြီးစီးရန် စိတ်ထက်သန်ခဲ့သည်။ သူသည် လူ့ဘဝ၏ စိတ်ဆင်းရဲဖွယ် အခြေအနေများကို မြင်ခဲ့ချိန်တွင်၊ သူသည် သူ၏ စေခိုင်းချက်တာဝန်ကို တစ်မိနစ် သို့မဟုတ် တစ်စက္ကန့်မျှပင် မနှောင့်နှေးဘဲ တတ်နိုင်သမျှ အမြန်ဆုံး ဖြည့်ဆည်းရန် သာ၍ပင် လိုချင်ခဲ့သည်။ ထိုသို့ အလောတကြီး ခံစားရလျက်၊ သူ၏ ကိုယ်ပိုင်နာကျင်မှုက မည်မျှ ကြီးမားမည်ဆိုသည်ကို သူ မတွေးခဲ့သကဲ့သို့၊ အရှက်ရခြင်းမည်မျှ သူတောင့်ခံရမည့် အကြောင်းကို နောက်ထပ် မည်သည့် စိုးရိမ်ကြောင့်ကြမှုမျှ သိုမထားခဲ့ပေ။ သူ၏ စိတ်နှလုံးထဲတွင် ထင်မြင်ယူဆချက် တစ်ခုသာ ကိုင်စွဲခဲ့သည်။ သူ့ကိုယ်သူ ပေးဆပ်သရွေ့၊ အပြစ်ဖြေရာယဇ်တစ်ခုအနေနှင့် သူသည် ကားတိုင်တွင် သံမှိုအရိုက်ခံခဲ့ရသရွေ့၊ ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ကို ဆောင်ရွက်မည် ဖြစ်ပြီး အမှုတော်သစ်ကို ဘုရားသခင် စတင်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။ လူသားမျိုးနွယ်၏ ဘဝနှင့် အပြစ်ထဲ၌ရှိသော ၎င်းတို့၏ တည်ရှိမှုအခြေအနေသည် လုံးဝ ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။ သူ၏ ထင်မြင်ယူဆချက်နှင့် လုပ်ဆောင်ရန် သူ စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားခဲ့သောအရာသည် လူသားကို ကယ်တင်ခြင်းနှင့် ဆက်စပ်ခဲ့ပြီး၊ သူသည် ရည်မှန်းချက်တစ်ခုသာရှိခဲ့သည်၊ ယင်းမှာ ဘုရားသခင်က သူ၏ အမှုနှင့် သက်ဆိုင်သည့် နောက်တစ်ဆင့်ကို အောင်မြင်စွာ စတင်နိုင်ဖို့အလို့ငှာ ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်ကို လုပ်ဆောင်ဖို့ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ထိုအချိန်က သခင်ယေရှု၏ စိတ်ထဲတွင် ရှိခဲ့သော အရာ ဖြစ်သည်။

လူ့ဇာတိ၌ အသက်ရှင်ရင်း လူ့ဇာတိခံ ဘုရားသခင်သည် ပုံမှန် လူ့သဘာဝကို ပိုင်ဆိုင်သည်။ ပုံမှန်လူတစ်ဦး၏ စိတ်ခံစားမှုများနှင့် ဆင်ခြင်တုံတရားတို့ရှိခဲ့သည်။ ပျော်ရွှင်ခြင်းက မည်သည့်အရာဖြစ်သည်၊ နာကျင်ခြင်းက မည်သည့်အရာဖြစ်သည်ကို သူသိခဲ့ပြီး၊ လူသားမျိုးနွယ်က ဤဘဝမျိုးတွင် အသက်ရှင်နေကြသည်ကို သူမြင်သောအခါ၊ လူတို့ကို သင်ကြားမှုအချို့ကို ပေးခြင်း၊ ၎င်းတို့ကို တစ်စုံတစ်ရာ ထောက်ပံ့ပေးခြင်း သို့မဟုတ် ၎င်းတို့ကို တစ်စုံတစ်ရာ သွန်သင်ပေးခြင်းမျှသည် ၎င်းတို့ကို အပြစ်တရားမှ ခေါ်ထုတ်သွားဖို့ လုံလောက်မည်မဟုတ်သည်ကို သူ အလွန်အမင်း ခံစားခဲ့ရသည်။ ၎င်းတို့ကို ပညတ်ချက်များအား နာခံစေခြင်းမျှသည် ၎င်းတို့အား အပြစ်မှ မရွေးနုတ်ပေ- လူသားမျိုးနွယ်၏ အပြစ်တရားကို သူယူဆောင်ပြီး၊ အပြစ်နှင့်ပြည့်သော လူ့ဇာတိ၏ ပုံသဏ္ဌာန် ဖြစ်လာခဲ့ချိန်တွင်သာ၊ အတုံ့အလှည့်အနေဖြင့် လူသားမျိုးနွယ်၏ လွတ်လပ်ခြင်းနှင့် လူသားမျိုးနွယ်အတွက် ဘုရားသခင်၏ ခွင့်လွှတ်ခြင်းကို ရရှိနိုင်ခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် သခင်ယေရှုက အပြစ်၌ရှိသည့် လူတို့၏ ဘဝများကို ကြုံတွေ့ခဲ့ပြီး မျက်မြင်တွေ့ခဲ့ပြီးသည့်နောက်တွင်၊ သူ၏ စိတ်နှလုံးထဲ၌ ပြင်းထန်သော ဆန္ဒတစ်ခု ပေါ်လွင်လာခဲ့သည်- အပြစ်တရား၌ ရုန်းကန်လျက်ရှိသော ၎င်းတို့၏ ဘဝတို့မှ လူသားများကို ၎င်းတို့ဘာသာ လွတ်မြောက်ခွင့်ပေးဖို့ ဖြစ်သည်။ ဤဆန္ဒသည် သူ့ကို ဖြစ်နိုင်သမျှ မြန်နိုင်သမျှ လက်ဝါးကပ်တိုင်ကိုသွားပြီး လူသားမျိုးနွယ်၏အပြစ်ကို ယူဆောင်ရမည်ဟု ပို၍ပို၍ ခံစားရစေသည်။ ဤအရာတို့သည် လူတို့နှင့် အတူ သူ အသက်ရှင်နေထိုင်ပြီး အပြစ်တရား၌ရှိသော သူတို့ဘဝများ၏ စိတ်ဆင်းရဲမှုတို့ကို မြင်ပြီး၊ ကြားပြီး ခံစားရပြီးနောက်မှာ ထိုအချိန်မှာ ရှိသော သခင်ယေရှု၏ အတွေးတို့ဖြစ်သည်။ လူ့ဇာတိခံယူသောဘုရားသခင်သည် လူသားမျိုးနွယ်အတွက် ဤကဲ့သို့အလိုတော်မျိုးကို ရှိနိုင်သည်ဆိုသည်နှင့်၊ ဤကဲ့သို့ စိတ်သဘောထားမျိုးကို သူဖော်ပြပြီး ဖွင့်ပြနိုင်သည်ဆိုသည်မှာ၊ သာမန် လူတစ်ယောက်၌ ရှိနိုင်သော အရာတစ်ခုလော။ သာမန် လူတစ်ယောက်က ဤကဲ့သို့ပတ်ဝန်းကျင်မျိုးမှာ အသက်ရှင် နေထိုင်ခြင်းကို မည်ကဲ့သို့မြင်မည်နည်း။ သူတို့ ဘာကို တွေးမည်နည်း။ သာမန်လူတစ်ယောက်က ၎င်းတို့ အားလုံးကို ရင်ဆိုင်ရလျှင်၊ ပြဿနာတို့ကို မြင့်မားသော ရှုထောင့်တို့မှ ကြည့်မည်လော။ လုံးဝ မဟုတ်ပေ။ လူ့ဇာတိခံ ဘုရားသခင်၏ အပြင်ပန်း အသွင်အပြင်သည် လူသားတစ်ယောက်နှင့် အတိအကျ တူသော်လည်း၊ သူသည် လူသား၏ အသိပညာကို လေ့လာသင်ယူပြီး လူသား၏ ဘာသာစကားကို ပြောသော်လည်း၊ တစ်ခါတစ်ရံ၌ လူသားမျိုးနွယ်၏ကိုယ်ပိုင် နည်းလမ်းများ၊ သို့မဟုတ် စကားပြောပုံများမှတစ်ဆင့် သူ၏ စိတ်ကူးတို့ကိုပင်လျှင် သူဖော်ပြသော်လည်း၊ လူသားတို့နှင့် အမှုအရာတို့၏ အနှစ်သာရကို သူမြင်သောပုံစံသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော လူတို့က လူသားမျိုးနွယ်နှင့် အမှုအရာတို့၏ အနှစ်သာရကို မြင်သောပုံစံနှင့် လုံးဝမတူပေ။ သူ၏ ရှုထောင့်နှင့် သူရပ်တည်သော အမြင့်သည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသောလူတစ်ယောက် မရရှိနိုင်သော အရာတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် ဘုရားသခင်သည် သမ္မာတရားဖြစ်သောကြောင့်၊ သူ ယူတင်ဝတ်ဆင်သော ဇာတိခန္ဓာသည်လည်း ဘုရားသခင်၏ အနှစ်သာရ ပိုင်ဆိုင်ပြီး၊ သူ၏အတွေးများနှင့် သူ၏လူ့သဘာဝက ဖော်ပြသောအရာသည်လည်း သမ္မာတရားဖြစ်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော လူတို့အတွက် ဇာတိခန္ဓာ ထဲ၌ သူဖော်ပြသောအရာသည် သမ္မာတရားနှင့် အသက်၏ ပံ့ပိုးပေးခြင်းများ ဖြစ်သည်။ ဤပံ့ပိုးခြင်းတို့က လူတစ်ယောက် အတွက်သာ မဟုတ်ဘဲ၊ လူသားမျိုးနွယ် အားလုံးအတွက် ဖြစ်သည်။ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော မည်သည့်လူမဆို၏ စိတ်နှလုံးထဲတွင် သူနှင့် ပေါင်းဖော်သော လူ အနည်းငယ်သာ ရှိသည်။ ၎င်းတို့သည် ဤလက်တစ်ဆုပ်စာ လူများအတွက်သာ ဂရုစိုက်ပြီး ပူပန်သည်။ ကပ်ဘေး အလားအလာရှိသောအခါ၊ ၎င်းတို့၏ သားသမီးများ၊ အိမ်ထောင်ဖက်၊ သို့မဟုတ် မိဘတို့ကို ပထမဦးစွာ စဉ်းစားကြသည်။ အဆုံးစွန်အနေဖြင့်၊ သာ၍ သနားကရုဏာနှင့် ပြည့်စုံသောသူက ဆွေမျိုးတချို့၊ သို့မဟုတ် မိတ်ဆွေကောင်းအတွက် အတွေးတချို့ ချန်ထားပေမည်၊ သို့သော် ထိုသို့သော သနားကရုဏာနှင့် ပြည့်စုံသည့်လူ၏ အတွေးများသည် ထို့ထက် တိုးချဲ့ပါသလော။ မည်သည့်အခါမျှ မတိုးချဲ့ပေ။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် လူသားများသည် အမှန်တွင်တော့ လူသားများဖြစ်ကြပြီး ၎င်းတို့သည် အရာရာတိုင်းကို လူသားတစ်ဦး၏ အမြင့်နှင့် ရှုထောင့်မှသာ ကြည့်နိုင်ကြသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ သို့သော် လူ့ဇာတိခံ ဘုရားသခင်သည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသောလူတစ်ဦးနှင့် လုံးဝ ကွာခြား၏။ ဘုရားသခင်၏ လူ့ဇာတိခံ ခန္ဓာသည် မည်မျှ သာမန်ဖြစ်ပါစေ၊ ပုံမှန်ဖြစ်ပါစေ၊ မည်မျှ နိမ့်ကျပါစေ၊ သို့မဟုတ် လူတို့က သူ့အပေါ် မည်သည့်စက်ဆုပ်မှုဖြင့် အထင်သေးပါစေ၊ လူသားမျိုးနွယ်အပေါ် သူ၏ အတွေးများနှင့် သဘောထားတို့က မည်သည့်လူသားမျှ မပိုင်ဆိုင်နိုင်သောအရာများ၊ မည်သည့် လူသားမျှ မတုပနိုင်သော အရာများဖြစ်သည်။ သူသည် လူသားမျိုးနွယ်ကို ဘုရားသဘောသဘာဝ၏ ရှုထောင့်မှ၊ ဖန်ဆင်းရှင်အနေနှင့် သူ၏နေရာ အမြင့်မှ အမြဲကြည့်ရှု လေ့လာလိမ့်မည်။ သူသည် လူသားမျိုးနွယ်ကို ဘုရားသခင်၏ အနှစ်သာရနှင့် စိတ်နေစိတ်ထားမှတစ်ဆင့် အမြဲမြင်လိမ့်မည်။ သူသည် လူသားမျိုးနွယ်ကို သာမန် လူတစ်ဦး၏ နိမ့်ကျသော အမြင့်၊ သို့မဟုတ် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသောလူတစ်ဦး၏ ရှုထောင့်မှ လုံးဝ ကြည့်၍မရပေ။ လူတို့က လူသားမျိုးနွယ်ကို ကြည့်သောအခါ၊ လူသားအမြင်ဖြင့် ထိုသို့ကြည့်ကြပြီး၊ လူသား အသိပညာ၊ လူသား စည်းမျဉ်းနှင့် အယူအဆများကဲ့သို့သော အရာတို့ကို ၎င်းတို့၏ အတိုင်းအတာအဖြစ် အသုံးပြုကြသည်။ ဤသည်မှာ လူတို့က ၎င်းတို့၏မျက်လုံးများဖြင့် မြင်နိုင်သော အတိုင်းအတာအတွင်းနှင့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော လူတို့ ရရှိနိုင်သော အတိုင်းအတာအတွင်းတွင် ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်က လူသားမျိုးနွယ်ကို ကြည့်သောအခါ၊ ဘုရား၏ အမြင်ဖြင့် သူကြည့်ပြီး၊ တိုင်းတာချက်တစ်ခုအနေဖြင့် သူ၏အနှစ်သာရနှင့် သူ၏ အရာအားလုံးနှင့်ဖြစ်ခြင်းကို အသုံးပြုသည်။ ဤနယ်ပယ်သည် လူတို့ မမြင်နိုင်သောအရာများ ပါဝင်ပြီး၊ ဤသည်မှာ လူ့ဇာတိခံ ဘုရားသခင်နှင့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသောလူသားတို့ လုံးဝ ကွဲပြားသောနေရာ ဖြစ်သည်။ ဤကွဲပြားမှုကို လူသားနှင့် ဘုရားသခင်၏ မတူညီသော အနှစ်သာရအားဖြင့် သတ်မှတ်ထား၏- ၎င်းတို့၏ ပင်ကိုလက္ခဏာများနှင့် ရာထူးများအပြင် အမှုအရာများကို ၎င်းတို့မြင်သော ရှုထောင့်နှင့် အမြင့်တို့ကို ပိုင်းခြားသတ်မှတ်သည်မှာ ဤမတူညီသော အနှစ်သာရများ ဖြစ်ပေသည်။ သခင်ယေရှု၌ ဘုရားသခင်ကိုယ်တိုင်၏ ဖော်ပြခြင်းနှင့် ဖွင့်ပြခြင်းတို့ကို သင်တို့ မြင်သလော။ သခင်ယေရှုလုပ်ဆောင်ခဲ့ပြီး ပြောခဲ့သောအရာသည် သူ၏ အမှုတော်နှင့် ဘုရားသခင်ကိုယ်တိုင်၏ စီမံခန့်ခွဲခြင်း အမှုနှင့် ဆက်စပ်နေသည်၊ ယင်းသည် ဘုရားသခင်၏ အနှစ်သာရ၏ ဖော်ပြခြင်းနှင့် ဖွင့်ပြခြင်းဖြစ်သည်ဟု သင်တို့ ဆိုနိုင်သည်။ သူသည် လူသား သရုပ်သကန်တစ်ခုရှိခဲ့သော်လည်း၊ သူ၏ ဘုရားအနှစ်သာရနှင့် သူ၏ ဘုရားသဘောသဘာဝနှင့် သက်ဆိုင်သည့် ဖွင့်ပြခြင်းတို့ကို ငြင်း၍မရနိုင်ပေ။ ဤလူသား သရုပ်သကန်သည် အမှန်တကယ် လူ့သဘာဝ၏ သရုပ်သကန် တစ်ခု ဖြစ်ပါသလော။ သူ၏ လူသား သရုပ်သကန်သည် သူ၏ တကယ့် အနှစ်သာရအရ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော လူတို့၏ လူသား သရုပ်သကန်မှ လုံးဝ ကွာခြားပေသည်။ သခင်ယေရှုသည် လူ့ဇာတိခံ ဘုရားသခင်ဖြစ်ခဲ့၏။ သူသည် ပုံမှန်၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော လူများထဲမှ တစ်ဦး အမှန်တကယ် ဖြစ်ခဲ့ပါက၊ သူသည် အပြစ်ထဲက လူသားမျိုးနွယ်၏ အသက်တာကို ဘုရားသဘောသဘာဝ၏ ရှုထောင့်မှ မြင်နိုင်ခဲ့မည်လော။ လုံးဝ မမြင်နိုင်ပေ။ ဤသည်မှာ လူသားနှင့် ပုံမှန်လူတို့ကြားထဲက ကွာဟချက်ဖြစ်သည်။ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော လူအားလုံးသည် အပြစ်တရား၌ အသက်ရှင်ကြပြီး၊ တစ်ဦးတစ်ယောက်က အပြစ်ကို မြင်သောအခါတွင်၊ ၎င်းတို့သည် ယင်းနှင့်ပတ်သက်သည့် မည်သည့်သီးသန့်ခံစားချက်မျှ မရှိပေ။ ၎င်းတို့အားလုံးသည် သက်သောင့်သက်သာ မရှိသို့မဟုတ် ညစ်ပတ်သည်ဟု လုံးဝ မခံစားရသည့် ရွှံ့ထဲ၌ အသက်ရှင်နေသော ဝက်တစ်ကောင် ကဲ့သို့ပင် အတူတူဖြစ်သည်- ဆန့်ကျင်ဘက်အနေဖြင့် ယင်းသည် ကောင်းစွာ စားနိုင်ပြီး ကောင်းမွန်စွာ အိပ်နိုင်သည်။ တစ်ဦးတစ်ယောက်က ဝက်ခြံကို သန့်ရှင်းစေလျှင်၊ ဝက်သည် အမှန်တကယ် နေမထိထိုင်မသာ ဖြစ်မည်ဖြစ်ပြီး ၎င်းက သန့်သန့်ရှင်းရှင်း ရှိနေမည် မဟုတ်ပေ။ များမကြာမီတွင် ဝက်သည် ညစ်ပတ်ပေရေသော သတ္တဝါတစ်ကောင် ဖြစ်သောကြောင့်၊ လုံးဝ သက်သောင့်သက်သာဖြစ်လျက်၊ ရွှံ့ထဲတွင် ထပ်လူးနေ လိမ့်မည်ဖြစ်သည်။ လူသားများသည် ဝက်များကို ညစ်ပတ်ပေရေသကဲ့သို့ မြင်ကြသော်လည်း၊ သင်က ဝက် နေသည့်နေရာကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးလျှင်ပင်၊ သူက ပိုပြီး နေ၍ကောင်းသွားမည် မဟုတ်ပေ- ဤသည်မှာ ဝက်ကို မည်သူမျှ ၎င်းတို့၏အိမ်တွင် မထားကြသည့် အကြောင်းရင်း ဖြစ်သည်။ လူသားများနှင့် ဝက်များသည် တစ်မျိုးတစ်စားတည်း မဟုတ်သောကြောင့်၊ ဝက်များကို လူသားများ မြင်သောပုံစံသည် ဝက်တို့က မိမိတို့ကိုယ်ကိုယ် ခံစားကြသည့်ပုံနှင့် အမြဲ ကွာခြားပေလိမ့်မည်။ လူ့ဇာတိခံ လူသားသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော လူသားများနှင့် တူညီသောအမျိုးအစား မဟုတ်သောကြောင့်၊ လူ့ဇာတိခံ ဘုရားသခင်သာ ဘုရားရှုထောင့်ဖြင့်၊ ဘုရားသခင်၏ ချီးမြှောက်မှုတွင်၊ လူသားမျိုးနွယ်နှင့် အရာရာတိုင်းကို သူ မြင်သည့်နေရာမှ ရပ်တည်နိုင်ပေသည်။

ဘုရားသခင်သည် လူ့ဇာတိခံယူပြီး လူသားမျိုးနွယ် အလယ် အသက်ရှင်ချိန်တွင် မည်သည့် ဆင်းရဲဒုက္ခကို တွေ့ကြုံရသနည်း။ ဤဆင်းရဲဒုက္ခသည် မည်သည့်အရာ ဖြစ်သနည်း။ တစ်ဦးတစ်ယောက်က အမှန်တကယ် နားလည်သလော။ လူအချို့က ဘုရားသခင်သည် အလွန် ဆင်းရဲဒုက္ခခံရသည်၊ သူသည် ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်တိုင် ဖြစ်သော်လည်း၊ လူတို့က သူ၏အနှစ်သာရကို နားမလည်ဘဲ၊ သူ့ကို ထိခိုက်နစ်နာကာ မတရားသဖြင့်ခံရသည်ဟု ခံစားစေလျက်၊ သူ့ကို လူတစ်ဦးကဲ့သို့ အမြဲတစေ ဆက်ဆံလေ့ရှိသည်ဟု ဆိုကြသည်- ၎င်းတို့က ဤအကြောင်းရင်းများကြောင့်၊ ဘုရားသခင်၏ ဆင်းရဲဒုက္ခသည် အမှန်တကယ် ကြီးမားသည်ဟု ပြောကြလေသည်။ အခြားလူတို့က ဘုရားသခင်သည် အပြစ်ကင်းစင်ပြီး အပြစ် မရှိသော်လည်း၊ သူသည် လူသားမျိုးနွယ်နည်းတူ ဆင်းရဲဒုက္ခ ခံစားသည်၊ လူသားမျိုးနွယ်နှင့်အတူ ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ခြင်း၊ မဟုတ်မမှန်ပြောဆိုခြင်း၊ ဂုဏ်အသရေဖျက်ခံရခြင်းတို့ကို ခံစားရသည်ဟု ပြောကြသည်။ သူ၏ နောက်လိုက်များ၏ အထင်လွဲခြင်းနှင့် မနာခံခြင်းတို့ကိုလည်း သူခံရသည်ဟု ပြောကြသည်- ထို့ကြောင့်၊ ၎င်းတို့က ဘုရားသခင်၏ ဆင်းရဲဒုက္ခ ခံစားရခြင်းသည် အမှန်တကယ် တိုင်းတာ၍ မရနိုင်ဟု ပြောကြသည်။ ယခုတွင် သင်တို့သည် ဘုရားသခင်ကို အမှန်တကယ်နားလည်ပုံမရချေ။ အမှန်တွင် ဤအရာထက် သာ၍ကြီးမားသော ဆင်းရဲဒုက္ခရှိသောကြောင့်၊ သင်တို့ ပြောသော ဤဆင်းရဲဒုက္ခခံစားရခြင်းကို ဘုရားသခင် အတွက် အမှန်တကယ် ဒုက္ခခံစားရခြင်းအနေဖြင့် ထည့်သွင်းစဉ်းစား၍ မရပေ။ သို့ဆိုလျှင် ဘုရားသခင် ကိုယ်တိုင်အတွက် အမှန်တကယ် ဆင်းရဲဒုက္ခခံစားရခြင်းသည် အဘယ်နည်း။ လူ့ဇာတိခံ ဘုရားသခင် ကိုယ်တိုင်အတွက် အမှန်တကယ် ဆင်းရဲဒုက္ခခံစားရခြင်းက အဘယ်နည်း။ ဘုရားသခင်အတွက် လူသားမျိုးနွယ်က သူ့ကို နားမလည်ခြင်းအား ဆင်းရဲဒုက္ခအဖြစ် ထည့်မတွက်သကဲ့သို့၊ လူတို့က ဘုရားသခင်ကို အထင်လွဲမှားမှု တစ်ချို့ ရှိခြင်းနှင့် သူ့ကို ဘုရားသခင်အဖြစ် မမြင်ခြင်းကို ဆင်းရဲဒုက္ခဟု ထည့်မတွက်ပေ။ သို့သော် လူတို့က ဘုရားသခင်သည် ကြီးမားသော မတရားမှုကို ခံစားရပြီး ဖြစ်လိမ့်မည်၊ လူ့ဇာတိ၌ ဘုရားသခင် အချိန်ကုန်ခဲ့သည့် အချိန်အတောအတွင်းတွင် သူသည် လူသားမျိုးနွယ်ကို သူ၏ ဇာတိအဖြစ်တော်အား ပြ၍မရသကဲ့သို့ သူ၏ကြီးမြတ်မှုကို လူတို့အား မြင်ခွင့်ပေး၍မရပေ၊ ပြီးလျှင် ဘုရားသခင်သည် အရေးမပါသော လူ့ဇာတိ၌ နှိမ့်ချစွာ ပုန်းကွယ်နေပြီး၊ ဤသည်မှာ သူ့အတွက် ကြီးမားသော ညှဉ်းဆဲမှုဖြစ်ရပေမည်ဟု ခံစားကြရသည်။ လူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ ဆင်းရဲဒုက္ခခံစားခြင်းနှင့်သက်ဆိုင်သည့် ၎င်းတို့ နားလည်နိုင်သည့်အရာနှင့် မြင်နိုင်သည့်အရာတို့ကို အလေးအနက် ထားကြပြီး ဘုရားသခင်အပေါ် စာနာသနားခြင်း မျိုးစုံ ပြကာ၊ သူ၏ ဆင်းရဲဒုက္ခအတွက် ချီးမွမ်းခြင်း အနည်းငယ်ပင် ပေးကြလိမ့်မည်။ လက်တွေ့အရှိတရားတွင်မူ၊ ကွာခြားချက်တစ်ခု ရှိ၏။ ဘုရားသခင်၏ ဒုက္ခခံစားရခြင်းနှင့် သက်ဆိုင်၍ လူတို့နားလည်သောအရာနှင့် သူအမှန်တကယ် ခံစားရသည့်အရာတို့ကြားတွင် ကွာဟမှုတစ်ခုရှိလေသည်။ ငါသည် သင်တို့ကို အမှန်တရား ပြောပြနေခြင်းဖြစ်သည်- ဘုရားသခင်အတွက် ဘုရားသခင်၏ ဝိညာဉ်ဖြစ်စေ၊ သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်၏ လူ့ဇာတိခံ ခန္ဓာဖြစ်စေ၊ အထက်တွင် ဖော်ပြထားသည့် ဆင်းရဲဒုက္ခခံစားရခြင်းသည် စစ်မှန်သော ဒုက္ခခံစားရခြင်း မဟုတ်ပေ။ သို့ဆိုလျှင် ဘုရားသခင် အမှန်တကယ် ဒုက္ခခံစားရသည်မှာ မည်သည့်အရာဖြစ်သနည်း။ လူ့ဇာတိခံ ဘုရားသခင်၏ ရှုထောင့်တစ်ခုတည်းမှ ဘုရားသခင်၏ ဆင်းရဲဒုက္ခခံစားရခြင်းအကြောင်းကို ပြောကြစို့။

ဘုရားသခင်သည် သာမန်၊ ပုံမှန်လူတစ်ဦးအဖြစ်သို့ ပြောင်းရင်း၊ လူသားမျိုးနွယ်အလယ် လူတို့နှင့်အတူ ဘေးချင်းယှဉ် အသက်ရှင်ရင်း၊ လူ့ဇာတိခံယူချိန်တွင်၊ အသက်ရှင်ခြင်းအတွက် လူတို့၏ နည်းလမ်းများ၊ ဥပဒေများနှင့် အတွေးအခေါ်များကို သူ မမြင်ရသကဲ့သို့ မခံစားရသလော။ အသက်ရှင်ခြင်းအတွက် ဤနည်းလမ်းများနှင့် ဥပဒေများက သူ့ကို မည်သို့ခံစားရစေသနည်း။ သူ၏ စိတ်နှလုံးထဲတွင် စက်ဆုပ်ရွံရှာခြင်းကို ခံစားရသလော။ သူသည် အဘယ်ကြောင့် စက်ဆုပ်ရွံရှာခြင်းကို ခံစားရမည်နည်း။ အသက်ရှင်ခြင်းအတွက် လူသားမျိုးနွယ်၏ နည်းလမ်းများနှင့် ဥပဒေများသည် မည်သည်တို့ဖြစ်ကြသနည်း။ မည်သည့် အခြေခံသဘောတရားများ၌ ၎င်းတို့ အမြစ်တွယ်ကြသနည်း။ ၎င်းတို့သည့် မည်သည့်အရာအပေါ် အခြေခံသနည်း။ အသက်ရှင်ဖို့ နည်းလမ်းဖြင့် ၎င်းတို့ ဆက်နွှယ်ထားသည်နှင့်အမျှ လူသားမျိုးနွယ်၏ နည်းလမ်းများ၊ ဥပဒေများစသဖြင့်- ဤအရာအားလုံးသည် စာတန်၏ ဆင်ခြင်တွေးခေါ်မှုစနစ်၊ အသိပညာနှင့် အတွေးအခေါ်တို့အရ ဖန်တီးထားပေသည်။ ဤဥပဒေ အမျိုးအစားများ အောက်တွင် အသက်ရှင်နေထိုင်သော လူသားတို့သည် လူ့သဘာဝမရှိ၊ သမ္မာတရားမရှိကြပေ- ၎င်းတို့အားလုံးသည် သမ္မာတရားကို ဖီဆန်ကြပြီး ဘုရားသခင်ကို ရန်လိုကြသည်။ ဘုရားသခင်၏ အနှစ်သာရကို ငါတို့ တစ်ချက်ကြည့်ပါက၊ သူ၏အနှစ်သာရသည် စာတန်၏ ဆင်ခြင်တွေးခေါ်မှုစနစ်၊ အသိပညာ၊ အတွေးအခေါ်တို့နှင့် အတိအကျ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်နေသည်ကို တွေ့ရသည်။ သူ၏အနှစ်သာရသည် ဖြောင့်မတ်ခြင်း၊ သမ္မာတရား၊ သန့်ရှင်းခြင်းနှင့် အပြုသဘောဆောင်သော အရာအားလုံး၏ အခြားသော စစ်မှန်မှုတို့ဖြင့် ပြည့်နေသည်။ ဤအနှစ်သာရကို ပိုင်ဆိုင်ပြီး ထိုသို့သော လူသားမျိုးနွယ် အလယ် အသက်ရှင်သည့် ဘုရားသခင်သည် မည်သည့်အရာ ခံစားရပါသနည်း။ သူ၏ စိတ်နှလုံးထဲတွင် မည်သည့်အရာကို သူ ခံစားရသနည်း။ ယင်းသည် နာကျင်မှုနှင့် ပြည့်သလော။ သူ၏ စိတ်နှလုံးသည် မည်သည့်လူကမျှ နားမလည်နိုင်သည့် သို့မဟုတ် မတွေ့ကြုံနိုင်သည့် နာကျင်မှုကို ခံစားရသည်။ ဤသည်မှာ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် သူရင်ဆိုင်ရသော အရာတိုင်း၊ ကြုံရသော အရာတိုင်း၊ ကြားရ၊ မြင်ရသောအရာရာတိုင်းနှင့် တွေ့ကြုံရသော အရာတိုင်းသည် လူသားမျိုးနွယ်၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်း၊ ဆိုးယုတ်ခြင်းနှင့် သမ္မာတရားကို ၎င်းတို့၏ ဆန့်ကျင်ပုန်ကန်ခြင်းနှင့် ခုခံခြင်းတို့ ဖြစ်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ လူသားများထံမှ လာသောအရာအားလုံးသည် သူ၏ ဆင်းရဲဒုက္ခခံစားရခြင်း အရင်းအမြစ် ဖြစ်သည်။ ဆိုလိုသည်မှာ သူ၏ အနှစ်သာရသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော လူသားများနှင့် မတူညီသောကြောင့်၊ လူသားများ၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသည် သူ၏ အကြီးမားဆုံးသော ဆင်းရဲဒုက္ခခံစားရခြင်း၏ အရင်းအမြစ်ဖြစ် လာသည်ဟု ဆိုရပေမည်။ ဘုရားသခင်သည် လူ့ဇာတိခံယူချိန်တွင်၊ သူနှင့်အတူ ဘာသာစကားတူညီသော လူတစ်ဦးကို သူ ရှာတွေ့နိုင်သလော။ လူသားမျိုးနွယ် အလယ်တွင် ထိုသို့သောလူတစ်ဦးကို ရှာ၍မရနိုင်ပေ။ ဘုရားသခင်နှင့် ဆက်သွယ်ပြောဆိုနိုင်သူ သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်နှင့် ဤအပြန်အလှန်ပြောဆိုမှု ရှိနိုင်သောသူ တစ်ဦးမျှ မတွေ့နိုင်ပေ- ဤအရာနှင့်ပတ်သက်၍ ဘုရားသခင်သည် မည်သည့် ခံစားချက်မျိုးရှိသည်ဟု သင် ဆိုမည်နည်း။ လူတို့ ဆွေးနွေးသော အကြောင်းအရာများ၊ ချစ်သောအရာများ၊ ၎င်းတို့ လိုက်စားသော အရာများနှင့် တောင့်တသောအရာများအားလုံးသည် အပြစ်နှင့် မကောင်းမှုဘက်ကို ယိမ်းယိုင်မှုများနှင့် ပတ်သက်လေသည်။ ဤအရာအားလုံးကို ဘုရားသခင် ရင်ဆိုင်ချိန်တွင်၊ ယင်းမှာ သူ့နှလုံးသားကို ဓါးတစ်ချောင်း ထိုးထားသကဲ့သို့ ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ ဤအရာများကို ရင်ဆိုင်ရလျက်၊ သူ၏ နှလုံးသားတွင် ဝမ်းမြောက်ခြင်း ရှိနိုင်မည်လော။ ဖြေသိမ့်စရာကို သူရှာတွေ့နိုင်မည်လော။ သူနှင့်အတူ အသက်ရှင်နေကြသော သူတို့သည် ပုန်ကန်ခြင်းနှင့် ဆိုးယုတ်ခြင်းတို့နှင့် ပြည့်သည့် လူသားများ ဖြစ်ကြသည်- သူ၏နှလုံးသားသည် အဘယ်သို့ ဆင်းရဲဒုက္ခမခံစားရဘဲ နေနိုင်မည်နည်း။ ဤဆင်းရဲဒုက္ခ ခံစားခြင်းသည် အမှန်တကယ် မည်မျှကြီးမားသနည်း၊ ပြီးလျှင် ယင်းနှင့်ပတ်သက်၍ မည်သူက ဂရုစိုက်သနည်း။ မည်သူက အရေးထားသနည်း။ ယင်းကို မည်သူက အသိအမှတ်ပြုနိုင်စွမ်း ရှိသနည်း။ လူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ နှလုံးသားကို နားမလည်နိုင်ကြပေ။ သူ၏ ဆင်းရဲဒုက္ခခံစားရခြင်းသည် လူတို့က အထူးသဖြင့် အသိအမှတ်မပြုနိုင်သောအရာတစ်ခု ဖြစ်ပြီး လူသားမျိုးနွယ်၏ အေးစက်စက်နိုင်ခြင်းနှင့် ထုံထိုင်းခြင်းက ဘုရားသခင်၏ ဆင်းရဲဒုက္ခကို ပို၍ နက်ရှိုင်းစေသည်။

သမ္မာကျမ်းစာထဲ၌ “မြေခွေးသည်မြေတွင်းရှိ၏။ မိုဃ်းကောင်းကင်၌ ကျင်လည်သော ငှက်သည် နားနေရာ အရပ်ရှိ၏။ လူသားမူကား ခေါင်းချရာမျှမရှိ။” ဟု ပြောထားသော ကျမ်းတစ်ပိုဒ်ကြောင့် ခရစ်တော်၏ အတိဒုက္ခနှင့်ပတ်သက်၍ မကြာခဏ စာနာသနားကြသော လူအချို့ရှိကြသည်။ လူတို့က ဤအရာကို ကြားသောအခါ၊ လေးလေးနက်နက်ခံယူပြီး ဤသည်မှာ ဘုရားသခင် သည်းခံရသည့် အကြီးမားဆုံး ဆင်းရဲဒုက္ခဖြစ်ပြီး ခရစ်တော်ခံရသည့် အကြီးမားဆုံး ဆင်းရဲဒုက္ခ ဖြစ်သည်ဟု ယုံကြည်ကြသည်။ ယခု ယင်းကို အမှန်တရားများ၏ ရှုထောင့်မှ ကြည့်ရာတွင်၊ ထိုသို့ ဟုတ်သလော။ မဟုတ်ပေ။ ဘုရားသခင်က ဤအခက်အခဲများကို ဆင်းရဲဒုက္ခအဖြစ် မယုံကြည်ပေ။ သူသည် သူ၏လူ့ဇာတိနှင့်ဆိုင်သော အခက်အခဲများကြောင့်၊ မတရားမှုကို ဘယ်သောအခါမျှ ဆန့်ကျင်အော်ဟစ်ခြင်း မရှိဖူးသကဲ့သို့၊ သူသည် လူသားတို့အား သူ့ကို ပြန်ပေးဆပ်ရန် သို့မဟုတ် တစ်ခုခုဖြင့် သူ့ကို ဆုချရန် မည်သည့်အခါမျှ မပြုဖူးချေ။ သို့သော် သူသည် လူသားမျိုးနွယ်၏ အရာရာတိုင်း၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော ဘဝများနှင့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော လူသားများ၏ ဆိုးယုတ်မှုတို့ကို မျက်မြင်တွေ့ကြုံရချိန်တွင်၊ လူသားမျိုးနွယ်သည် စာတန်၏ လက်ထဲ၌ရှိပြီး စာတန်၏ အကျဉ်းချခြင်းကို ခံထားရကာ မလွတ်မြောက်နိုင်သည်ကို သူ မျက်မြင်ကြုံတွေ့ရသောအခါ၊ အပြစ်ထဲ၌ အသက်ရှင်သော လူတို့သည် သမ္မာတရားက မည်သည့်အရာဖြစ်မှန်း မသိကြသည်ကို သူ မျက်မြင်ကြုံတွေ့ရသောအခါတွင်၊ ဤအပြစ်အားလုံးကို သူ သည်းညည်းမခံနိုင်ပေ။ လူသားတို့အပေါ် သူ၏ စက်ဆုပ်ရွံရှာခြင်းသည် တစ်နေ့တခြား တိုးပွားနေသည်၊ သို့သော် ဤအရာအားလုံးကို သူ ကြံ့ကြံ့ခံရသည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ ကြီးမားသော ဆင်းရဲဒုက္ခ ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏နောက်လိုက်များ အလယ်တွင် သူ၏ နှလုံးသား၊ သို့မဟုတ် သူ၏ခံစားချက်များ၏ သဘောထားကိုပင် အပြည့်အဝ မဖော်ပြနိုင်သကဲ့သို့၊ သူ၏ နောက်လိုက်များထဲတွင် မည်သူမျှက သူ၏ ဆင်းရဲဒုက္ခကို အမှန်တကယ် နားမလည်နိုင်ကြပေ။ ဤဆင်းရဲဒုက္ခကို တစ်ရက်ပြီးတစ်ရက်၊ တစ်နှစ်ပြီးတစ်နှစ်၊ တစ်ကြိမ်ပြီးတစ်ကြိမ် ခံစားရသည့်၊ သူ၏ နှလုံးသားကို နားလည်ရန် သို့မဟုတ် နှစ်သိမ့်မှုပေးရန်ပင် မည်သူမျှ မကြိုးစားကြပေ။ ဤအရာ အားလုံးထဲတွင် မည်သည့်အရာကို သင်တို့ မြင်ကြသနည်း။ ဘုရားသခင်သည် သူပေးပြီးသောအရာအတွက် လူသားများထံမှ အပြန်အလှန်အနေဖြင့် မည်သည့်အရာကိုမျှ မလိုအပ်သော်လည်း၊ ဘုရားသခင်၏ အနှစ်သာရကြောင့် သူသည် လူသားမျိုးနွယ်၏ ဆိုးယုတ်ခြင်း၊ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းနှင့် အပြစ်ကို လုံးဝ သည်းမခံနိုင်သကဲ့သို့၊ ယင်းအစား အဆုံးစွန် စက်ဆုပ်ရွံရှာမှုနှင့် မုန်းတီးမှုကို ခံစားရပြီး ယင်းက ဘုရားသခင်၏ နှလုံးသားနှင့် သူ၏ခန္ဓာကို အဆုံးမရှိသော ဆင်းရဲဒုက္ခ ခံရခြင်းသို့ ဆိုက်ရောက် စေလေသည်။ ဤအရာကို သင်မြင်ပြီလော။ များသောအားဖြင့်၊ သင်တို့ထဲမှ မည်သူကမျှ ဘုရားသခင်ကို အမှန်တကယ် နားမလည်နိုင်ကြသောကြောင့်၊ သင်တို့ထဲက မည်သူကမျှ ဤအရာကို မြင်နိုင်မည်မဟုတ်ပေ။ အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ သင်တို့ဘာသာ ဤအရာကို တဖြည်းဖြည်း တွေ့ကြုံ ခံစားသင့်ပေသည်။

နှုတ်ကပတ်တော်သည် လူ့ဇာတိ၌ ပေါ်လာ၏ စာအုပ်ထဲရှိ “ဘုရားသခင်၏ အမှုတော်၊ ဘုရားသခင်၏ စိတ်သဘောထားနှင့် ဘုရားသခင် ကိုယ်တော်တိုင် (၃)” မှ